در طول سالها، در مواجهه با غلبه خنثی، رنو همچنان به برجستهتر شدن خود ادامه داده است پیشنهاد رنگارنگ نسبت به میانگین تولید کننده خودرو
رنو کپچر و سفارشی سازی: ظهور دو رنگ
اما به گفته او رنگ ها حتما تغییر می کنند:آینده بیشتر به کار بر روی عناصر دیگر است تا فقط بدنه کامل رنگ. ما به سمت چیزی می رویم که کمی ظریف تر و کمی پیچیده تر است“ چگونه؟ با بازی بیشتر بر روی تداعیها، بافتها یا سایههای تداخلی که توسط فناوری امکانپذیر شده است، مانند مد و روندها، تکامل مییابد!
و دلیل خوبی دارد، اگر بخواهیم فرانسوا فریون را باور کنیم:
سفید، سیاه، خاکستری. مشاهدات واضح است: مانند هر سال در 10 سال گذشته، رنگ ها تسلط بر صنعت خودرو نسبتا کسل کننده هستند طبق گزارشی که توسط Axalta در مورد محبوبیت رنگهای خودرو توسط Axalta منتشر شده است، تقریباً 70 درصد از مدلهای فروخته شده در سراسر جهان را تشکیل میدهند. رنگ خودرو تامین کننده. اگر نگاه دقیقتری بیندازیم، همچنان محبوبترین رنگ سفید است که در 38 درصد خودروهای جدید فروخته شده در سراسر جهان استفاده میشود و پس از آن مشکی (19 درصد) و خاکستری (15 درصد) قرار دارند. در میان این تاریکی، برای فرانسوا فریون، مدیر طراحی رنگ و تزئینات رنو، “رنو با پیشنهاد رنگارنگ تر از حد معمول خوب عمل می کند. و کار می کند زیرا ما حدود 10 امتیاز رنگ بیشتر از بقیه صنعت می فروشیم“
رنو و رنگ ها: یک عاشقانه دیرینه
فرانسوا فریون، مدیر طراحی رنگ و تزئینات رنو
در مورد رنو کپچر، بخشی از موفقیت خود را مدیون امکانات سفارشی سازی آن است، همانطور که نشان می دهد 80 درصد از فروش آن در دو رنگ رنگ ها در حال حاضر تا 90 نمای خارجی ارائه می دهد سفارشی سازی ترکیبات یک “به علاوه” واقعی برای رانندگانی که می خواهند شخصیت خود را از طریق انتخاب رنگ وسیله نقلیه خود بیان کنند!
برند رنو بر اساس فلسفه خود، بیش از هر زمان دیگری بر روی رنگ برای مدل های فعلی خود تمرکز کرده است. به گفته فرانسوا فریون:رنو همیشه به دنبال این بوده است رنگ هایی برای زندگی کردن“ او در ادامه این بیانیه را با توضیح اینکه یکی از اهداف این برند این است کهبه خیابان ها رنگ بیاورند.”
به عنوان مثال، همه نسل اول رنو توینگو را به یاد دارند… در آن زمان، برند رنو کدهای رنگ را شکست! این خودرو در مارس 1993 با چهار رنگ آبی اولترامارین، قرمز مرجانی، سبز گشنیز و زرد هندی در نمایندگی ها ارائه شد. “قورباغه” – همانطور که قبلاً به آن می گفتند – زمان خود را مشخص کرد. فرانسوا فاریون به ما می گوید که حتی در لباس سفید هم عرضه نشده بود. جسورانه، اینطور نیست؟
در پایان جنگ جهانی دوم، صنعت خودروسازی اروپا بدون تغییر رنگ فعالیت خود را از سر گرفت. اما برند رنو در تنوع بخشیدن به آن پیشرو خواهد بود طیف رنگ های موجود. همه چیز در دهه 1950 با بازدید مدیر عامل جنرال موتورز آغاز شد. مورد استقبال قرار گرفت پیر لوشورئیس رنو در آن زمان، با دیدن خطوط تولید از بیان افکار خود ابایی نداشت: این خودروها فاقد نشاط بودند! باید گفت که ایالات متحده شروع خوبی داشت رنگ در خودرو: از سبز سیب گرفته تا صورتی آب نباتی، می توان گفت خیابان ها رنگارنگ بود… دانه کاشته شد!
همزمان، پائول مارویک دکوراتور با استعداد و سرشناس، به پیر لیفاوشو نامه نوشت تا به او پیشنهاد دهد که به پیشنهاد بیش از حد “خسته کننده” رنو، که دیگر با خواسته های مصرف کنندگان در آن زمان سازگار نبود، رنگ بیافزاید. این ماشه بود. در سال 1953، همکاری بین پائول مارو و رنو آغاز شد. او علاوه بر شهرتش در بخش نساجی و کاغذ دیواری، جایگاه خود را به عنوان یک کارشناس تثبیت کرد مشاور رنگ خودرو… حرفه ای جدید متناسب با این بانو. “معرفی رنگهای متمایزکننده واقعی در طیف رنو را مدیون او هستیم که به موفقیت دوفین کمک کرد، که در آن زمان با پالت غنی از 30 سایه پاستلی عرضه میشد.» فرانسوا فاریون می گوید اول! همچنین خلق رنو را مدیون پائول مارو هستیم بخش رنگ و تریم همانطور که می بینید، رنو و رنگ ها یک عاشقانه دیرینه هستند.